कसला पसारा आठवांचा
देही येतो आता शहारा
गुंफून घे हात या हाती
सौख्य ते वेचण्यास तू थांब ना
डोकावली नयनात तुझ्या
बावरी रे ही प्रीत माझी
पापण्यांच्या कोरीत त्या
मला वसविण्यास तू थांब ना
रात्र आजची पुरती ढळली
असतील झाल्या गुजगोष्टी
परी आहे रे मी मनकवडी
मना उमगण्यास तू थांब ना
श्रावणाच्या ह्या वीराण रात्री
आळविता सूर मेघ मल्हारी
चिंब नभासम बेहोश मिठी
धुंद धुंद होण्यास तू थांब ना
दीपिका 'संध्या'
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा