तू आणि मी..
आली पुन्हा २१ जानेवारी....लग्नाला इतकी वर्षे झालीत ह्यावर विश्वासच बसत नाही. बरीच नाती नवीन निर्माण झालीत ह्या इतक्या वर्षात पण आमच्या नात्याची गुंफण अधिकाधिक गुंफत व वीण घट्ट होत गेलीय.... गतवर्षींचा कालपट आज नजरेसमोरून जातोय... जुन्या आठवणींत रमले... ह्या काव्यरूपी थोड्या आठवणी....
मेहेंदी कशी खुळी रंगावी
रातराणी सम रात्र गंधावी
होता साक्षीस रातीचा चांदवा
होता साक्षीस रातीचा चांदवा
प्रीतफुलांचा फुलला नव ताटवा
होती ती पहाटच गुलाबी ओली
गर्द धुक्यात कुठे अवचितच विरली
झाकून पापण्या नयनांत वसलो
आसुसलेल्या मुक्त स्पर्शात जगलो
थेंब टपोरे बोलले केसावरी
होती ती पहाटच गुलाबी ओली
गर्द धुक्यात कुठे अवचितच विरली
झाकून पापण्या नयनांत वसलो
आसुसलेल्या मुक्त स्पर्शात जगलो
थेंब टपोरे बोलले केसावरी
सूर अमृती सजले ओठावरी
कधी राग थोडा लटके रूसवे
कधी राग थोडा लटके रूसवे
होती पुन्हा नवनवीन आर्जवे
आजही तेंव्हासारखेच.....
आजही तेंव्हासारखेच.....
लपू दर्पणी विसावू जरासे पुन्हा
नवी साद घालू एकमेका पुन्हा
साकारावे आज नवस्वप्न पुन्हा
जगावे त्याच वेडात आज पुन्हा
लग्न वर्षगाठीच्या शुभकामना !!
दीपिका
